Dziwki morderczynie - Tapa blanda

Zbiór trzynastu doskonalych opowiadan - popis wirtuozerii literackiej geniusza prozy latynoamerykanskiej
Powszechnie wiadomo, ze zwolennicy Roberta Bolano dziela sie na dwa obozy: ,,detektywistów", przekonanych, ze najwieksze dzielo autora to ,,Dzicy detektywi", oraz ,,cyfrystów" - którzy za opus magnum uwazaja posmiertne ,,2666". Jest jednak i trzecia silna grupa: wielbiciele opowiadan mistrza.
Ten zbiór jest wyjatkowo róznorodny, kryja sie w nim zarówno klasyczne opowiadania flirtujace z rozmaitymi gatunkami literackimi, jak i teksty autobiografizujace, mocno nasycone osobowoscia autora; sa opowiadania gawedziarskie, utrzymane w tonie luznej opowiesci o zwyklych ludziach i specyficznych sytuacjach, w jakie sie wplatuja.
Sa tez prawdziwe opowiadanie fantastyczne, tyle ze oczywiscie spisane po bolanowsku. W ,,Powrocie" narrator oswiadcza: Mam dwie wiadomosci, dobra i zla, pierwsza jest taka, ze istnieje zycie (albo cos w tym stylu) po smierci. Druga jest taka, ze Jean-Claude Villeneuve jest nekrofilem.
Po tak obiecujacym poczatku nastepuje opowiesc bohatera - na samym poczatku umiera, a potem, jako duch, obserwuje losy swojego ciala, które wpada w rece nekrofila. Jest takze opowiadanie ,,Buba", historia pilkarska z elementami czarnej magii.