PO-PISowa kronika upadku (STREFA SŁOWA) - Tapa blanda

Miliony Polaków szly na wybory w 2005 roku, liczac na zwyciestwo ugrupowan centroprawicowych. Na wielka naprawe panstwa.
Pierwszy raz w historii ugrupowania postsolidarnosciowe mialy zdobyc tak znaczna przewage w parlamencie. Pierwszy raz po wladze szli politycy tak swiadomi wszystkich slabosci i bledów, jakie zostaly popelnione takze przez ich wlasne srodowiska polityczne w przeszlosci. Pierwszy raz azymut zmian byl tak jasno wytyczony.
Udalo sie. Partie Jaroslawa Kaczynskiego i Donalda Tuska rozgromily jesienia 2005 roku pozostalych graczy.
PO i PiS otrzymaly wielka szanse od losu. Przywódcy wielkich postsolidarnosciowych ugrupowan dostali do reki zloty róg.
I co? I nic. Po czterech latach czujemy ogromny zawód.
Celem obu ugrupowan nie stala sie zmiana panstwa, ale likwidacja, unicestwienie przeciwnika. Ten cel przyslonil wszystko.
Cztery lata zmarnowanych szans. Cztery lata, podczas których nabieralem coraz bardziej dramatycznego przekonania, ze i ja, i znaczna czesc spoleczenstwa, która uwierzyla w wizje IV RP, opartej na koalicji Platformy Obywatelskiej oraz Prawa i Sprawiedliwosci, zostalismy wszyscy oszukani.
Ta ksiazka jest, niestety, kronika upadku. Upadku tych, w których tak bardzo wierzylem.