Fevzi Divanı: (17. Yüzyıl) - Tapa blanda

XVII. yüzyıl Osmanlı Devleti'nin siyasi ve askeri anlamda çeşitli başarısızlıklarla ve sonraki asırlarda arkası kesilmeyecek bozgunlarla yüzleştiği bir yüzyıl olmuştur. Bu gelişmeler, edebi hayattaki canlılığa halel getirmemiş ve Osmanlı şiiri kendi çizgisinde gelişimine devam etmiştir. Bu asırda divan şiiri, pek çok büyük şair yetiştirmiş, birbirinden farklı duyarlılıkları temsil eden şahsiyetlerce temsil edilmiştir. XV. yüzyılda Ahmet Paşa ve Necati Bey'e kadar uzanan mahallileşme hareketinin hemen yanında, Nabi tarafından temsil edilerek yaygınlaşan hikemi tarz XVII. Yüzyıl şairlerinin üsluplarında belirgin bir şekilde kendisini hissettirmiştir. İran'dan kaçarak Hindistan'a sığınan ve burada yeni ve üstü kapalı bir şiir üslubu olarak gelişen Sebk-i Hindi de XVII. yüzyılda Türk şairlerini çeşitli derecelerde etkilemiştir. Fevzi, bu edebi hareketlilik içinde Sebk-i Hindi'nin çeşitli özelliklerini şiirlerinde aksettirmiş, devrin edebi geleneklerine uygun şiirler yazmıştır. Ancak onun yüksek edebi zevk mahsulü eserleri devrin hengamesi tutunamamış, sonraki asırlara şairinin sesini iletememiştir. Tezkire yazarlarının Fevzi hakkında verdiği tutarsız ve yetersiz bilgiler neticesinde ise, kim olduğu net olarak tespit edilemeyen bir şair portresi belirmiştir. Bu çalışma ile Fevzi'nin şiirleri gün yüzüne çıkarılmakta ve şairin biyografisi hakkında bazı tespitlere yer verilmektedir.