Świat trzeba przekręcić: Rozmowy o impoderabiliach - Tapa blanda

Jest to na polskim rynku wydawniczym pozycja wyjatkowa. Konwencje, w jakiej porusza sie Marcinczak, umiescic by mozna na pograniczu wywiadu (gatunku typowo dziennikarskiego) i eseju (przynaleznego bardziej do literatury pieknej). [...] Nie chodzi tu bowiem o wydobycie maksimum prawdy o konkretnym rozmówcy, osadzonym w rekonstruowanym przy pomocy reportera historycznym kontekscie, ale raczej o trud dochodzenia do szeregu prawd na temat swiata i jego przezywania, mozliwosci poznawczych czlowieka, historiozofii, które w takiej rozmowie, wspólnym wysilkiem, moga byc odsloniete.
Czytelnik tej ksiazki, który rozglada sie dookola po swoim kulturowym otoczeniu, zeby znalezc cos, co pomoze mu uczynic jego wlasne zycie pelniejszym i szczesliwszym, przekona sie, ze jej bohaterowie stawiaja swiatu podobne pytania, ze warto sie trudzic i ze trud ten nie bedzie zmarnowany. To, co laczy prezentowane tu teksty, to takze próba wyjasnienia, jak sie rodza ludzkie pasje i jak sie zyje z pasja. Marcinczak potrafi uruchamiac w swoich rozmówcach glebokie poklady autorefleksji, moze dlatego ze sam nosi w sobie ciagle niezaspokojona ciekawosc swiata, która w rozmowach ujawnia. [...]
Zwraca uwage perfekcja tak zwanego warsztatu pisarskiego. Styl tych rozmów jest szlachetny, ale niepozbawiony znamion zywej mowy. Nie ma tu jednak irytujacego - a modnego ostatnio - udawania, ze zapisuje sie wypowiedz w jej swobodnym toku, z wszystkimi kiksami, zahamowaniami, powtórzeniami, naduzywaniem zaimków itp. To zapis przemyslany, przez jezyk dociera sie do interesujacych orzeczen na temat swiata - energia lektury nie moze sie wypalic przedwczesnie.
To bardzo dobra ksiazka, wiecej: to ksiazka potrzebna. W czasach, gdy media zywia sie wylacznie krwia, sensacja i smiertelnym klinczem polityków, dzieki tekstom napisanym przez Marcinczaka odkrywamy postawy i tematy, które wcale nie sa mniej ekscytujace, a przeciez daja nadzieje, a nie chwilowe zapomnienie.