Daniel Romanowicz Król Rusi: (ok.. 1201-1264) Biografia polityczna

Reseña del editor:

Losy noszacego od 1253 r. tytul króla Rusi Daniela Romanowicza byly niezwykle. Osierocony w wieku czterech lat przez ojca, poteznego Romana Mscislawowicza (? 1205 r.), dzieki wlasnym talentom, wsparciu matki i mlodszego brata, zdolal przetrwac kilkunastoletni okres wygnania, by najpierw odzyskac ksiestwo wlodzimierskie, nastepnie zjednoczyc w swych rekach Wolyn, a w koncu stworzyc silne i rozlegle panstwo, Rus halicko-wolynska. Daniela mozna uznac za jednego z najciekawszych i najpotezniejszych Rurykowiczów zyjacych w XIII w. Nalezal on równoczesnie w swoim czasie do grona najbardziej wplywowych wladców Europy Srodkowo - Wschodniej. Utrzymywal róznorodne kontakty z Mongolami, Cesarstwem Rzymsko-Niemieckim, Cesarstwem Nicejskim, papiestwem, Wegrami, Czechami, kilkoma panstwami niemieckimi (w tym z Zakonem Krzyzackim), Litwa, ksiestwami polskimi.

Dzialalnosc Daniela jest na rózne sposoby blisko zwiazana z dziejami polskimi. W jego otoczeniu powstawala Kronika halicko - wolynska, wladce tego laczyly bliskie wiezy pokrewienstwa i powinowactwa z Piastami. W sklad jego wladztwa wchodzily miedzy innymi Przemysl, Jaroslaw, Bielsk Podlaski czy tez Drohiczyn, w którym wladca byl koronowany. Z tych powodów biografie króla Rusi nalezy traktowac nie tylko jako prace z dziejów obcych, lecz równiez jako wklad w lepsze poznanie historii krajowej.

"Sobre este título" puede pertenecer a otra edición de este libro.