Boska analogia: William Blake a sztuka starożytności - Tapa dura

William Blake (1757-1827) jest w kulturze europejskiej postacia wyjatkowa i
odosobniona, wymykajaca sie jednoznacznym okresleniom. Moze najstosowniej byloby powiedziec slowami Czeslawa Milosza, ze jest to ,,swiadomy nastepca biblijnych proroków". Majac poczucie duchowej misji, Blake wypowiadal sie poprzez sztuke - slowo i obraz, a przez cale zycie utrzymywal sie z rzemieslniczej pracy rytownika. Czesto przypisuje mu sie role mysliciela, herezjarchy i reformatora religijnego, choc on sam nie aspirowal do innej roli niz rola artysty. Jednakze wspólczesne pojecia sztuki i poezji sa zbyt waskie dla okreslenia zawartosci jego dziela, które jesli jest sztuka, to taka, jaka byla u swoich mitycznych poczatków - jednoczesnie poznaniem, epifania i duchowym przewodnictwem.